“Safranbolu”

Geçtiğimiz kurban bayramı tatilini değerlendirmek için, tur organizasyonlarını araştırırken ablamın gözüne Safranbolu turu takılmış, gerekli ödemeleri yapmış ve bize bavulu alıp gitmek düşmüştü.

Safranbolu bugün Karabük  ili sınırlarına dahildir. Otobüsle gittiğimiz için oturmaktan patlamadan beş dakika önce otel varılması insanı bir nebze rahatlatıyor. Otel dediysem öyle çok lüks bir bina aklınıza gelmesin, birkaç gün önce yağan yağmurda şimşek çakmış televizyon kanalları çekmeyen, sıcak suyu sadece sabah akan, interneti varla yok arası üç yıldızlı bir moteldi. Ancak söylemeden geçemeyeceğim bir şey var ki o da otelin odaları temizliğine hiçbir biçimde laf edemem.

Safranbolu gezimizin ilk gününde Safranbolu merkeze gittik ve aklınızı kaybedeceğimiz çoklukta nereye bakarsanız safran soğanı ile karşılaşmaktasınız. Safran ana maddesinden yapılmış börek, lokum, kolonya, bıkkınlık gelecek çoklukta bulunmaktadır. Turumuzdaki bazı arkadaşlara safranlı kolonya dokunmuş ve gün boyu olan gezilere katılmakta zorlanmışlar.

Safranbolu da Yapılmış evlerin önemli özelliği hepsinin en az 250 yıllık geçmişlerinin olması bu yapıların her birinde ayrı hikâyeler vardır.

Bu tarihi evlerin kapılarının özelliği varmış; Kapı da yeni teknoloji sürgü malzemesi yok; Sadece urgan cinsi bir iple bir kere bağlama yapılırsa hemen geleceğim, iki kere düğüm yapılırsa uzağa gittim birkaç güne geleceğim manasına geliyormuş, kapıda zincir sallanması bu evde evlenilecek kız var manasına gelirmiş.

Konakların bir kısmı bugün; turistik amaçlı olarak hediyelik eşya ve gezdirme amaçlı olarak turizme açılmış. Köprülü oğlu konağının sekizinci kuşak torunları ise evlerinin tarihini eğlenceli biçimde anlatarak bu durum için örnek teşkil etmektedirler.

Safranbolu merkez de çarşı da İstanbul da dahi bulamayacağınız kalite ve güzellikte çanta, kıyafetler, nevresim takımları bulmak mümkün olmaktadır.

Merkeze yakın olan Kaymakamlar evi restorasyon yapılarak bugün turistler için gezme mekanı olmuş. İçinde eskiden düğünlerde gelinlerin giydiği iki tane yüz yirmi beş yıllık kıyafet sergilenmekte ve misafir gelince herkes haremlik selamlık olarak oturduğu bölümler bulunmaktadır. Kaymakamlar evine girmenin bedeli olarak sembolik bir ücret alınabilmektedir.

Tura katılanların bir kısmı Safranbolu dışındaki mağara görmeye gitmişler. Gezmek istemeyen veya yorulan  ise; bir kafe de oturmayı tercih etmiştir.

Sonra otele dönüp akşam yemeğine için restorana indiğimizde daha gelmekte olan yemeğin kokusunu beğenmediğim için masaya konar konmaz geri yolladım; ancak yemeği yiyenler ise; ertesi gün besin zehirlenmesi nedeniyle otobüsün yarısı hasta olmuştu. Amasra turunda dinlenmek için oturmak  durumunda kaldılar.

İkinci gün Amasra merkez de tam deniz kenarı olması nedeniyle normalden biraz fazla sıcak hissediliyordu bu durum benim de malum sinüzitimin artmasına neden olmuştu. Bir soğuk bir sıcak, rüzgârlı havaya temas eden, tura katılıp hasta olmayan kırk elli kişiden ancak üç dört kişi sağlam kalabilmişti.

Amasra turundaki en dikkat çeken durum ise; Tam meydanında yirmi sekiz yaşında ölen barış akarsu’nun  gitar çalan durumdaki heykeli bulunmaktadır.

Amasra da kaleleri  ve deniz feneri ile gezilebilecek bir yerdir Ancak bir veya iki gün yeterli gelebilir. Amasra dan ayrılırken “çeşmi cihan” tepesinden amasra’nın manzarasını eğer sizde gitmek isterseniz seyretmeden geçmemenizi şiddetle öneririm.;Fatih sultan Mehmet amasrayı feth etmeye geldiği vakitler o tepede bakmış ve ”lala çeşmi cihan dedikleri bumu ola” dediği rivayet edilir.

………….

Geçtiğimiz günlerde  gazetecilik  anlamında örnek aldığım  ve yazılarını takip ettiğim  kişilerden olan Mehmet ali birand’ı kaybettik.Allah rahmet eylesin. Ocak ayının uğursuzluğuna inanmışımdır,Hep on beş’i ile yirmi beş’i arasında hep değerli insanları kaybetmişizdir.Sizde fark ettiniz mi?

SEVGİ EROL.