Bir şeyler üreten insanları takdir eder, emeklerinin karşılığını da almalarını isterim şahsen.

Yaz aylarında küçücük hobi bahçemde bir şeyler üretmeye çalıştığım için az çok zorluğunu bilirim çünkü.

Başından sonuna kadar binbir emek vardır!

Sosyal medya da oldukça yaşlı bir üreticinin fotoğrafını görünce, bununla alakalı birkaç satır yazmak istedim bugün.

Eminim ki; sizlerde çok rastlamış, soğuk kış günlerinde, her yer kar buz altında iken bir kuytu köşede ya da pazarda ürettikleri 15-20 marulu, 30-40 demet maydanozu, soğanı vs. satmaya çalışan kadın-erkek pek çok üreticiyi görmüş ve üzülmüşsünüzdür.

Alacağı bir demet maydanoz için dakikalarca pazarlık yapanları da, “hadi hadi yeter bu kadar” deyip de parayı satıcının önüne atarak emtivakiyle alıp gidenleri de...

Benzer bir olaya bir kez daha tanıklık etmiştim geçtiğimiz günlerde.

Yol kenarında satış yapan bir kadın üreticiden alışveriş yaparken, eşinin kullandığı lüks sayılacak bir araçtan inen bir kadın araya girerek bir ürünün fiyatını sormuştu.

15 lira cevabını alınca, hem “bu ne ya, çok pahalı” demiş, hem de “ver 3 tane bakalım” diyerek 50 lira uzatmış ve 25 lira geri çevirmesini emretmişti adeta!

Para üstü olarak 5 lira alınca da, “hayır kabul edemem” diyerek binbir laf ve ısrarla 20 lira daha alıp gitmişti.

Onlar giderken üretici kadının ağzından da dökülen şu sözleri dinlemekte bize kalmıştı sonunda:

“Sen bir daha gel de gör bak ben sana ne yapacağım. Pazarda markette yapsana bakalım”

İşte böyle değerli okurlar.

Kimse kimsenin malını zorla alamaz elbette.

Satıcının da paraya ihtiyacı varmış ki 45 lira yerine 25 liraya vermiş oldu.

Özetle; kimin gücü kime yeterse maalesef!